WILDE BIJEN EN ANDERE BIJEN

Om maar meteen een mogelijk misverstand weg te nemen, met wilde bijen worden hier geen verwilderde honingbijen bedoeld. Naast de honingbij, die we associeren met imkers en bijenkasten, kent de Nederlandse natuur ook nog 355 in het wild levende bijensoorten. Hommels zijn daarvan de meest in het oog springende wilde bijen, maar maken minder dan 10 procent van het totale inheemse bijensoorten in Nederland uit. De meeste soorten zijn klein en onopvallend in gedrag en kleur, leven relatief kort en vliegen snel. Vaak leven ze solitair en zijn dus ieder verantwoordelijk voor hun eigen broedsucces, het voortbrengen van nageslacht. Elk vrouwtje legt haar eigen nestruimten aan, bevoorraadt die met stuifmeel en nectar en legt eitjes. Daarnaast zijn er nog een groot aantal koekoeksbijen, zij maken zelf geen nest zoals de koekoek onder de vogels.

De kleine klokjesbij is een kleine bij met weinig beharing, bij het mannetje is alleen de kop behaard. Ze heeft geen eindranden langs de rugplaten. Het verzamelapparaat van Chelostomacampunularum, waarmee het stuifmeel wordt vervoerd, zit aan de buikzijde en is wit. Het mannetje heeft twee smalle doorns aan het einde van de rugplaat. De vrouwelijke exemplaren lijken sterk op de Zuidelijke klokjesbij. Deze klokjesbij vliegt op klokjes (campanulacae), maar incidenteel ook gezien op andere planten. Ze nestelt in hout of rietstengels, vooral in rietdaken. De mannetjes slapen vaak in de bloempjes ( ook bij bewolkt weer ) door zich met hu kaken vast te klemmen. Chelestoma campunularum komt verspreid over het gehele land voor, en is soms talrijk. In het kustgebied is ze slechts twee keer aangetroffen, ook in de noordelijke provincies zijn slechts twee meldingen bekend. Maar waar zij voorkomt, is ze te lokken met een nestblok met gaten van 2-3 mm.  Echt klein dus. Planten waar ze op te vinden zijn, zijn onder andere klokjesfamilie, zandblauwtje, grasklokje, rapunzelklokje, muskuskaasjeskruid.